İstanbul'da urfalı mısafır ağırlamak

İstanbul’da yaşayan bir Urfalı bir başka Urfalı’nın evine misafirliğe giderse nasıl ağırlanır dersiniz?

Yemek kültürü üzerine Urfa’da çok şey değişti. Artık hanımlar öyle uzun uzun mutfakta vakit geçirip ne boranı yapıp bellerini büküyor ne de yaprag sarıp, pendirli helva pişirip konu komşuyu davete çağırıyor.

Yarım kilo kuzu kıymasını kuru isot, frenksuyu bi de kuru soğan ile karıştır, duz ekle yallah fırına; alüminyum tepsiye yine biraz kuzu kıymasını yay etrafına frenk, isot diz yallah fırına; sabah kahvatıya misafir çağır, yolla bi kaç kilo kırmızı isotu fırına, al sana kahvaltı katığı belki de yanlarına küncülü ekmek. Ne mahruta var artık sabah kahvaltısında ne de tirit, kelle!

Aslında bu durum uzun zamandır İstanbul için de geçerli. İstanbul’da yaşayanlar da artık misafir ağırlamanın hafifliğini yaşıyor.

Çağırıyor misafiri ondan sonra da en yakınındaki Urfalı kebapçıyı arayıp, gelen misafirin ağırlığına göre,

ya balcanlı kebap ile kıymalıyı beraber söylüyor ya da baktı ki misafir soğanlı kebap sever ya da keme zamanı her birinden birer ikişer porsiyon sipariş verip tembihliyor kebapçıyı, “Zamanında gönder haa Urfalı mısafırım var!”

Bizim de uzun zamandır başımıza gelen bu, Allah’tan Asiller diye bir Urfalı kebapçı var da gittiğimiz misafirlikte her seferinde bir birinden güzel kıymalı, balcanlı kebap yiyoruz.

Hatta evin hanımı misafir ağırlamayı o kadar kolaylamış ki bostana bile kebapçıdan geliyor.

Afiyetle…